Kiedy w 1326 roku komtur dzierzgoński Luter z Brunszwiku dokonywał lokacji ówczesnego Gilgenburga, nie mógł wiedzieć, że maleńkie miasteczko poprzez swoje położenie na wąskim przesmyku między dwoma jeziorami będzie świadkiem wielu historycznych wydarzeń. Dzisiejsze Dąbrówno zamieszkiwane przed wiekami przez Niemców, Polaków, Żydów, ale również Czechów, było miejscem, gdzie burzliwa historia zostawiała po sobie bolesne ślady. Dąbrówno zdobywały wojska Jagiełły po bitwie pod Grunwaldem, nie oszczędziło go przejście wojsk szwedzkich, a potem jeszcze carskich i francuskich. Epidemie dżumy dziesiątkowały jego mieszkańców, a w pożarach ulegały zniszczeniu cenne budynki miejskie. Mimo to po każdym kataklizmie i z każdej pożogi Dąbrówno podnosiło się i trwało na swoim wąskim skrawku lądu między jeziorami. Największy kataklizm dotknął Dąbrówno w 1945 roku. Zostało zrujnowane przez Armię Czerwoną, a dzieła dopełnili sowieccy maruderzy, którzy podpalili miasto. Po wojnie, po sześciuset dwudziestu latach Dąbrówno, utraciło również prawa miejskie. Dziś jest siedzibą gminy i po raz kolejny jego niezwykłe położenie powoduje, że staje się atrakcyjne
